Gevoeligere chips

Een tweede voordeel is dat de chips veel gevoeliger zijn dan de fotografische films. Hierdoor kan het licht van zwakke sterren toch opgevangen worden. Hierdoor is er een minder lange belichtingstijd nodig. Verder kan de CCD-camera worden ingezet om objecten zeer nauwkeurig en automatisch te volgen.
Het gebruik van de ccd-camera vergt wel wat oefening in gebruik. Enige ervaring met astrofotografie is dus gewenst. Er moeten namelijk twee extra kijkopnamen gemaakt worden om de echte opname mee te corrigeren: een donkerstroom-opname om de ruis van de camera mee in beeld te brengen en een opname van een neutrale lichtbron om foutieve pixels mee te registreren.

CMOS-technologie

De CMOS-technologie onderscheidt zich van CCD door een lager stroomverbruik. Waar bij een CCD veel bewerkingen achteraf pas kunnen worden gedaan, is het bij CMOS-chips mogelijk om de bewerking - bijvoorbeeld versterking of ruisreductie - meteen op de chip uit de voeren. Daarnaast wordt elke pixel apart omgezet naar een spanning, in tegenstelling tot CCD waar de lading van een reeks pixels pas aan het eind wordt omgezet. CMOS wordt steeds populairder onder consumenten, met name door het lage stroomverbruik.

Welke camera kun je het beste waarvoor gebruiken?

Sferische foto’s: kunnen het beste gemaakt worden met een goede spiegelreflexcamera. In combinatie met een piggyback of flip mirror systeem en een telescoop met wig of field rotator een volgmotor en eventueel een barlowlens.

Planeten: dit gaat het beste met een webcam. Deze kan een paar honderd opnames in zeer korte tijd achter elkaar kan maken. Speciale software zoekt de scherpste opnames eruit en voegt deze samen tot 1 afbeelding.

Deep Sky: voor objecten die zich op verre afstand bevinden kun je het beste een ccd-camera gebruiken. Een ccd-camera camera wordt altijd gebruikt in combinatie met een pc.